Sonny réđst á okkur í vinnustofu Lannings.

Flanders hjálpaði okkur þegar við vorum í klípu.

Inni í verslun sagði maður okkur að fara í einkennisbúning.

Síðar sama dag fórum við á gamla staðinn nærri Foy.

Við værum komnir til Berlínar hefðum við verið að verki.

Ef viđ værum í hernum væri ég orđinn herforingi.

Ertu ađ grínast? Af hverju vorum viđ ekki í ūessu partíi?

Við vorum í göngunum eins og aIItaf.

Viđ vorum undan ströndum Spánar ūegar viđ urđum fyrir árás.

Í alvöru? Eins gott ađ viđ erum á fyrsta farrũmi.

Þið vitið, við vorum nýlega í Suður Afríku og það er ekki hægt að fara til Suður Afríku án þess að minnast Mandela í 27 ár í fangelsi.

Þá komu lærisveinarnir til Jesú og spurðu hann einslega: "Hvers vegna gátum vér ekki rekið hann út?"

Þegar vér lifðum að holdsins hætti, störfuðu ástríður syndanna, sem lögmálið hafði vakið, í limum vorum, svo að vér bærum dauðanum ávöxt.

Ekki af því að vér höfum ekki rétt til þess, heldur til þess að vér gæfum yður sjálfa oss sem fyrirmynd til eftirbreytni.